Эчтәлек

Хәдис җыентыкларын төзүче иң күренекле затлар: әл-Бохари (810–870), Мөслим (821–875), әт-Тирмизи Әбу Дау (824–892), ән-Нәсаи (915 елда вафат), Ибне Мәҗи (886 елда вафат), Ибне Хәнбәл (855 елда вафат).

Исламда хокук буенча Коръәннән соң икенче чыганак. Хәдистә ислам принциплары һәм идеяләренең шактый өлеше тупланган. Ислам Илаһият гыйлемендә Хәдисне өйрәнү буенча махсус хәдис фәне шөгыльләнә.

Шулай ук кара: Сөннә.

Әдәбият

Сахих аль-Бухари. Мухтасар: Полный вариант. М., 2003; 

Бёртон Дж. Мусульманское предание: Введение в хадисоведение. СПб., 2006; 

ан-Навави Абу Закарийа бин Шараф. Сады праведных. М., 2008; 

Муслим ибн аль-Хаджжадж. «Сахих» имама Муслима: Краткое изложение, составленное имамом аль-Мунзири. М., 2011.