Ковелькова Екатерина Георгиевна

1876 елның 27 гыйнваре, Казан — 1964 елның 7 феврале, шунда ук.

1898–1899 елларда вокалдан Петербург консерваториясендә (Ферни-Джиральдони классы) һәм Казанда (Л.Люценко классы) укый.

1899 елдан Казан, Пермь, Саратов, Киев, Екатеринбург, Тифлис, Харьков һ.б. шәһәрләрнең опера сәхнәләрендә чыгышлар ясый.

Җырчының башкару манерасы югары вокал техникасы, тәэсирлелеге, сүз һәм музыканың гармоник бердәмлегенә омтылуы белән аерылып тора. Замандашлары җырчы тавышының матур, йомшак бәрхет тембрлы булуын, аның барлык регистрларда тигез яңгыравын билгеләп үтәләр. Опера партияләре арасында Ваня, Ратмир («Патша өчен яшәү», «Руслан һәм Людмила», М.Глинка), Ольга, Полина, Миловзор («Евгений Онегин», «Пики дамасы», П.Чайковский), Кончаковна («Князь Игорь», авылыБородин), Фёдор, Шинкарка, Марина Мнишек («Борис Годунов», М.Мусоргский), Лель («Кар кызы», Н.Римский-Корсаков), Маддалена («Риголетто», Дж.Верди), Кармен (шул исемендәге опера, Ж.Бизе), Миньон (шул исемендәге опера, А.Тома).

Ковелькова Татарстанда вокал белеме үсешенә сизелерлек өлеш кертә. 1922–1952 елларда Казан музыка училищесендә, 1945–1960 елларда Казан консерваториясендә укыта.

Шәкертләре арасында — М.Рахманкулова, З.Байрашева, Г.Кайбицкая, У.Әлмиев.

Җырчының педагогик принциплары рус вокал мәктәбе традицияләренә таянып эшләвендә чагыла.