Липатов Николай Дмитриевич

1916 ел, Казан губернасы, Казан өязе Тимошкино авылы — 1944 елның 13 августы, Польша, Грабщизна авылы җирләнә.

Туган авылында колхозда эшли.

1936–1938 елларда һәм 1942 елның апреленнән Кызыл Армия сафларында, Бөек Ватан сугышы фронтларында, 973 нче артиллерия полкында өлкән телефонист (70 нче армиянең 160 нчы укчы дивизиясе). Үзәк, 1 нче һәм 2 нче Белоруссия фронтлары гаскәрләре составында Курск сугышында (1943), Полесье һәм Люблин-Брест һөҗүм операцияләрендә (икесе дә — 1944) катнаша.

1944 елның 13 августында Грабув торак пункты (Польша, Тлущ шәһәреннән 4 км көньяк-көнчыгыштарак) янында батырлык күрсәтә: батальоннан берүзе исән калып, барлык снарядларын атып бетергәннән соң, дошман пулемётына ташлана һәм шунда һәлак була.

Ленин ордены, Кызыл Йолдыз ордены, медальләр белән бүләкләнә.

Казанда Липатовка һәйкәл куела һәм бер урам аның исеме белән атала. Мәскәүдә 242 нче мәктәп Герой исемен йөртә.

Батырлар китабы — Книга Героев. К., 2000; Плесцов К.М. Люди высокого подвига. М., 1962.                      

Автор – М.З.Хәбибуллин