Симәки

XVII йөздә нигез салына.

Халкы башта Зөя Успение Богородица монастыре карамагында була, 1763 елда – икътисади, соңрак дәүләт крәстияннәре катлавына күчерелә. Бу чорда халкының төп шөгыле – игенчелек һәм терлекчелек.

XX йөз башында авылда су тегермәне, вак-төякләр кибете эшли. Авыл җәмәгатенең имана җире 499 дисәтинә тәшкил итә.

1920 елга кадәр Казан губернасының Зөя өязе Кошман волостена керә. 1920 елдан ТАССРның Зөя кантоны составында. 1927 елның 14 февраленнән – Ульянково, 1927 елның 1 августыннан – Кайбыч, 1963 елның 1 февраленнән – Буа, 1965 елның 4 мартыннан – Апас, 1991 елның 19 апреленнән Кайбыч районында.

Хәзер Олы Кайбыч авыл җирлеге составында.

1931 елда авылда “13 лет Октября” колхозы оештырыла. Халкы кырчылык, бакчачылык белән шөгыльләнә.

Авылда фельдшер-акушерлык пункты бар.

1782 елда – 99 ир-ат;
1859 елда – 304,
1897 елда – 476,
1908 елда – 552,
1920 елда – 457,
1926 елда – 411,
1938 елда – 341,
1949 елда – 228,
1958 елда – 188,
1970 елда – 171,
1979 елда – 124,
1989 елда – 183,
2002 елда – 267,
2010 елда – 68,
2017 елда – 72 кеше (татарлар – 60%, руслар – 35%).