Панарин Михаил Петрович

1918 елның 21 ноябре, Самара губернасы, Бөгелмә өязе (хәзерге Баулы районы) Кырымсарай авылы — 1943 елның декабре, Украина ССР, Кировоград өлкәсе Знаменка шәһәре.

1922 елдан Алтай краеның Усть-Чагыр авылында яши. Крестьян яшьләре мәктәбен, электровоз машинистлары курсын, Бийск финанс училищесен (Алтай крае, 1935) тәмамлый.

Риддер шәһәрендә (Казахстан) шахтада электровоз машинисты, Бийск шәһәрендә финанс бүлеге инспекторы булып эшли.

1939 елдан Кызыл Армия сафларында.

1943 елның сентябреннән Бөек Ватан сугышы фронтларында, 37 нче армиянең 110 нчы гвардия укчы дивизиясе 106 нчы гвардия аерым разведка ротасында разведка взводы командиры ярдәмчесе. Дала, 2 нче Украина фронтлары гаскәрләре составында Днепр елгасы өчен (1943) барган сугышта катнаша.

Куцеволовка авылы (Кировоград өлкәсе Онуфриев районы) янында Днепр елгасын кичкәндә батырлык күрсәтә. 1943 елның 29 сентябрендә беренчеләрдән булып дошман уты астында Панарин каршы ярга йөзеп чыгып, дошман гаскәрләре һәм техникасы урнашкан урынны күзәтә; кире кайтканда дошман солдатын әсирлектә ала. 5 октябрьдә аның җитәкчелегендәге разведчиклар төркеме дошман тылына бәреп керә һәм сугыш кораллары складын шартлата.

1943 елның декабрендә Знаменка тимер юлы узелы өчен барган сугышта һәлак була.

Ленин ордены, Кызыл Байрак ордены, медальләр белән бүләкләнә.

Герой исеме Новосибирск шәһәрендәге Дан монументында мәңгеләштерелгән. Краснозерское бистәсе (Новосибирск өлкәсе) һәм Сарканд шәһәре (Казахстан) урамнарына аның исеме бирелгән.

Батырлар Китабы – Книга Героев. Казань, 2000;

Населённые пункты Республики Татарстан: иллюстрированная энциклопедия: в 3 т. Казань, 2018. Т. 1. С. 528, 540, 541;

Книга Героев = Батырлар китабы / сост.: М.В.Черепанов, Е.В.Панов. Казань, 2022. С. 120.

Авторлар — М.З.Хәбибуллин, Л.М.Айнетдинова, Г.Х.Галимуллина