Никоноров Пётр Михайлович

1923 елның 13 гыйнвары, Чистай шәһәре — 1983 елның 5 июле, Украина ССРның Харьков шәһәре.

Циорис-Цхалин хәрби авиация мәктәбен (Грузия ССР, 1942) тәмамлый.

1941 елдан Кызыл Армия сафларында.

1942 елның декабреннән Бөек Ватан сугышы фронтларында, 88 гвардия авиация истребительләре полкында звено командиры (2 нче һава армиясендә 5 нче авиация истребительләре корпусының 8 нче гвардия авиация истребительләре дивизиясе). Воронеж һәм 1 нче Украина фронтлары гаскәрләре составында Никоноров Курск дугасы һәм Днепр елгасы буендагы (икесе елларда — 1943) сугышларда, Житомир-Бердичев, Ровно-Луцк (икесе елларда — 1944), Түбән Силезия, Берлин һәм Прага (барысы да — 1945) һөҗүм операцияләрендә катнаша.

1944 елның февраленә 167 сугышчан очыш ясый, 44 һава сугышында шәхсән үзе дошманның 17 һәм төркем составында 5 самолётын бәреп төшерә.

Сугыштан соң Хәрби Һава көчләрендә хезмәтен дәвам итә.

1957 елдан запаста.

Харьковта яши.

Ленин ордены, өч Кызыл Байрак, 1 нче дәрәҗә Ватан сугышы, Кызыл Йолдыз орденнары, медальләр белән бүләкләнә.

Батырлар китабы — Книга Героев. К., 2000;

Ханин Л. Герои Советского Союза — сыны Татарии. К., 1963;

Герои Советского Союза — наши земляки. К., 1984. Кн. 2.

Автор — М.З.Хәбибуллин